ตอนที่ ๑ "ปฐมบท" (กว่าจะเป็นนักเรียนเตรียมทหาร)


สิ่งสำคัญอันดับแรกก็คือ "ต้องมีความใฝ่ฝันก่อน" และที่ตามมาก็คือ "แรงบันดาลใจ" พี่จะเริ่มเล่าเส้นทางชีวิตของพี่ให้น้องๆ ฟังอย่างละเอียด ตามพี่มาเลยครับ

พี่ก็เป็นเด็กผู้ชายธรรมดาๆ คนหนึ่ง เติบโตเรียนรู้และใช้ชีวิตเรียบง่าย สบายๆ ตามประสา เด็กต่างจังหวัด คุณแม่รับราชการเป็นพยาบาลวิชาชีพชำนาญการ ในโรงพยาบาลประจำอำเภอ อำเภอหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวจังหวัดเท่าไรนัก ส่วนคุณพ่อเคยทำงานเป็นผู้จัดการอยู่ใน กลุ่มงานฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศของโรงพยาบาลเอกชนชั้นนำของเมืองไทยหลายแห่ง ตลอดจน ลงทุนเปิดบริษัทรับดูแลและวางระบบคอมพิวเตอร์ร่วมกับเพื่อนๆ ในแวดวงไอทีทั้งในประเทศและต่างประเทศ อีกทั้งยังรับงานพิเศษพัฒนาซอฟท์แวร์คอมพิวเตอร์สำหรับระบบงานเฉพาะด้านให้กับโรงพยาบาล/บริษัทห้างร้าน และหน่วยงานต่างๆ
ในชีวิตพี่เห็นคุณพ่อเดินทางตลอดต้องไปโน่นไปนี่ แต่เรา ไม่เคยไกลกัน เราเลือกที่จะใช้เทคโนโลยีเป็นช่องทาง ในการติดต่อสื่อสาร ปรึกษาหารือและพูดคุยกันทั้งในเรื่อง การเรียนและเรื่องส่วนตัว พอให้หายคลายคิดถึงกันได้บ้าง
สภาพสังคมคนเราในทุกวันนี้ โดยส่วนใหญ่ถูกเทคโนโลยีเข้าครอบงำและมันจะคอยบงการ ใช้เราให้ทำในสิ่งที่คนในปัจจุบันเรียกว่า "การเสพติดโซเซียล" จนกลายเป็นสังคมก้มหน้า ถ้าเราไม่รู้จัก ที่จะเรียนรู้ เข้าใจ และใช้มันให้เป็น..เราก็จะตกเป็นทาสของมัน ซึ่งสิ่งนี้ส่งผลหลายอย่างต่อเด็กๆ ที่กำลัง เติบโตอยู่ในวัยศึกษาเล่าเรียน วัยอยากรู้อยากเห็น อยากลอง ถ้าใช้ให้เป็นก็จะเกิดประโยชน์สูงต่อตัวเรา